نگاهی به انواع گردشگری سلامت و تاثیر آن بر اقتصاد کشورها

 

ایسنا/خراسان رضوی از هزاره سوم پیش از میلاد نمونه‌های گوناگونی از گردشگری سلامت شکل گرفته که از نمونه‌های آن‌ می‌توان به سفر مردم بین‌النهرین باستان به‌ سوی معبد خدایان و الهه‌های شفابخش در تل براک و سوریه اشاره کرد که با هدف شفاگیری و شفادهی صورت می‌گرفته است.

همچنین یونانی‌ها و رومی‌ها نیز با پای پیاده و یا قایق تمام ناحیه مدیترانه را طی می‌کردند تا به آبگرم‌های حیات‌بخش نواحی مختلف دسترسی پیدا کرده و از آن برای درمان بیماری‌های گوناگون استفاده کنند. در حال حاضر نیز سفر به کشورهای مختلف با هدف استفاده از روش‌ها و راه‌های درمانی صورت می‌گیرد که همین موضوع سبب شکل‌گیری نوعی از گردشگری و رونق این صنعت شده است.

بر این اساس هنگامی که بیماران با هدف دریافت درمان‌های پزشکی به کشور یا مناطق دیگر مراجعه کنند، گردشگری سلامت شکل می‌گیرد که همانند مسافرت‌های معمول این نوع گردشگری نیز نیازمند خدماتی چون حمل‌ونقل، محل اقامت و میهمان‌نوازی است. گردشگری سلامت شامل سه نوع گردشگری درمانی(مدیکال توریسم)، گردشگری تندرستی(برای بهبود سلامت) و گردشگری اِسپا(مراکز خدمات بهداشتی که سلامت، زیبایی و پزشکی را ادغام می‌کند) می‌شود. این بخش‌ها مکمل یکدیگر است.

به‌ طور کلی تعریف واضح و دقیقی از گردشگری سلامت وجود ندارد. از این‌ رو بررسی و مقیاس‌گذاری بر اهمیت، میزان رشد و تأثیر کلی آن بر صنعت و اقتصاد گردشگری دشوار بوده و به تعبیری قابل محاسبه و اندازه‌گیری نیست. در حالی که در سال‌های اخیر این نوع از گردشگری بسیار مورد توجه قرار گرفته و لذا از رونق نسبی برخوردار است.