اولین نمونه ثبت شده از مهاجرت مردم برای درمان، به هزاران سال قبل برمیگردد. زمانی که مسافران یونانی از مدیترانه شرقی به منطقه ی کوچکی در خلیج سارونیک به نام اپیداریا سفر کردند. این منطقه پناهگاه خداوند شفا، آسکلوپویس بود که اعتقاد داشتند باعث درمان بیماری هایشان میشود. شهر های دارای چشمه های آبگرم از مقاصد اولیه به عنوان گردشگری درمانی بودند. همچنین اروپاییان در قرن ۱۸ از چشمه های آب گرم بازدید میکردند زیرا اعتقاد داشتند آب این چشمه ها دارای املاح معدنی است که برای درد هایی همانند نقرس، اختلالات کبد، برونشیت و ... مفید بوده است. به همین ترتیب در قرن های بعد کلینیک هایی غیرانتفاعی تاسیس شدند که فرصت های جدیدی را برای بیماران نیازمند به درمان و روش های جراحی که در محل اقامت خود در دسترس نبود، فراهم می کردند. اما سفر بینالمللی به منظور عمل جراحی یک پدیدهای است که اخیرا به وجود آمده است. مثلا در دهه ۱۹۸۰ کاستاریکا مورد هجوم تعداد زیادی خارجی که به دنبال جراحی زیبایی و دندان بودند واقع شد و در سال ۱۹۹۰ میلادی پزشکان در این کشور برای جلب بیماران خارجی جراحی های زیبایی مثل لیفت صورت و لیپوساکشن را با هزینه بسیار پایین انجام میدادند. در اواخر دهه اول قرن ۲۱ تخمین زده میشد که بین ۲۰۰۰۰ تا ۲۵۰۰۰ گردشگر پزشکی از کاستاریکا بازدید کردند که نسبت به سال های گذشته افزایش چشمگیری داشته است. این رشد به حدی بوده است که در سال ۲۰۱۰ یک و نیم میلیون آمریکایی برای درمان به کشور های دیگر سفر کردند.
گردشگری درمانی به توسعه اقتصاد و استانداردهای زندگی تمدن بشری کمک میکند و اهمیت و مزایای آن به شرح زیر است:
• در توسعه ی اقتصادی بسیار تاثیر گذار است.
• مشاغل بهداشتی و درمانی زیادی ایجاد میکند.
• امکانات بهداشتی بیشتری ایجاد میکند.
• دسترسی به جدیدترین فناوریها در بخش پزشکی
• کیفیت زندگی همه افرادی که درگیر ابن فرایند هستند را بهبود میبخشد.
• مشارکت در بهداشت جهانی
• افزایش و رشد استانداردهای بهداشت جهانی
• تبادل دانش و تجربه متخصصان
• ایجاد درآمد خارجی برای کشور و واردات ارز
• مزایای اجتماعی
• مزایای سیاسی
• مزایای اقتصادی